Excursie Tweede Wereldoorlog Ambarawa
Voor veel Nederlanders zijn aan Ambarawa en Banyubiru (Banjoebiroe) herinneringen aan de Tweede Wereldoorlog verbonden. Duizenden voornamelijk vrouwen en kinderen verbleven hier in Japanse gevangenschap in interneringskampen.
In Ambarawa waren de Jappenkampen 6, 7, 8 en 9 en het kamp Soemowono gevestigd, in Banyubiru de vrouwenkampen 10 en 11. Ook in Semarang waren Japanse gevangenkampen.
Onder de kinderen en kleinkinderen van de slachtoffers bestaat een groeiende interesse om de plekken te bezoeken waarover zij hebben gehoord of gelezen.
Een excursie naar Ambarwa, Banjoebiroe of Soemowono
Een deskundige gids neemt u mee naar het verleden. Luister naar de verhalen van vroeger.
We kunnen helaas niet alle locaties van dichtbij bezoeken, maar op sommige plekken vinden we nog herinneringen van vroeger. In Ambarawa zijn kampen 8 en 9 nog te bezoeken.
In Soemowono is nog het oude KNIL complex te vinden dat tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Japanners werd gebruikt als interneringskamp.
Het is mogelijk het reisschema deze dag aan te passen aan uw persoonlijke familiegeschiedenis of interesses. Laat van te voren weten waar uw interesse ligt of welke plekken verbonden zijn met uw familiegeschiedenis zodat de excursie hierop kan worden aangepast.
Bekend vanuit de Indah
In de Juli/Augustus editie van de Indah in 2023 wordt onze tour in Ambarawa beschreven:
“Binnen de kampen organiseerden de vrouwen zelf veel zaken”, zo meldt de gids. “Zo konden ze nog een beetje controle houden over hun eigen leven. In het begin, toen de regels het nog toelieten, organiseerden de vrouwen kerkdiensten en school voor de kinderen”, vertelt zij. “Maar ook toen het verboden werd, gingen ze hier in het geheim zo lang mogelijk mee door.” Mijn oma die onderwijzeres was ging ook in het kamp door met lesgeven. Ik herinner mij het verhaal dat zij mijn vader, hoe klein hij ook was, altijd mee nam. Zo kwam het dat hij op vierjarige leeftijd al kon lezen en schrijven. De vrouwen putten hoop uit de mooie dingen die ze om zich heen zagen: het prachtige berglandschap van Ambarawa, de zonsopgang en het kerkje met de haan op de toren. Dit kerkje is heel vaak getekend op het weinige papier waar de vrouwen over konden beschikken en werd zelfs op kleding geborduurd. Het kerkje was in het kamp het symbool voor vrijheid.
Kracht
In kamp 6 hadden de vrouwen zelfs een bibliotheek georganiseerd en 300 boeken verzameld die geleend konden worden. Ook organiseerden ze “culturele avonden” met toneel en sprekers om toch afleiding te hebben van alle ellende om zich heen. Met verjaardagen knutselde de vrouwen kadootjes voor de kinderen of elkaar.
We zijn geraakt door deze verhalen. Zo knap om naast het zware werk, de honger en de uitzichtloosheid zo nog lichtpuntjes voor elkaar te creëren om niet te vergeten waar het in het leven werkelijk om draait.
