Dadang Supardi ⭐ ⭐ ⭐ ⭐ ⭐
Op Java en Bali is er de afgelopen 100 jaar veel veranderd. Toch kan je als je goed kijkt nog veel sporen uit het verleden terugvinden.
Hoe vierde de Nederlandse elite vakantie 100 jaar geleden? Waar woonden de Javaanse prinsen? Hoe was het om te wonen op een plantage? In wat voor huizen woonden de succesvolle Chinese handelaren?
Hoe leuk is het om in dezelfde hotels en gebouwen te verblijven als de mensen die we kennen uit onze geschiedenis ?
Speciaal voor iedereen die geïnteresseerd is in de geschiedenis van Indonesië hebben we de hotels met een speciaal verhaal op een rijtje gezet. Het ene hotel is vol met luxe in de hoogste prijsklasse, het andere hotel is vrij eenvoudig of zelfs vergane glorie. Kijk dus goed wat bij je past.
Soms lijkt de tijd stil te hebben gestaan, soms moet je zoeken naar de oude elementen, maar ze hebben één ding gemeen: Deze gebouwen vertellen een verhaal.
De wijk Menteng in Jakarta is een wijk vol met geschiedenis. Menteng is gebouwd tussen 1910 en 1918 als een groene en ruim opgezette wijk voor de rijken. Er zijn nog steeds veel parken in dit gebied, al is de wijk nu meer volgebouwd dan aanvankelijk de bedoeling was.
In deze wijk woonde ooit Soekarno, Hatta, Soeharto en ook de Amerikaanse president Obama. Als kind heeft hij in deze wijk gewoond en hij is hier naar school gegaan.
Read more >>
De Poentjak pas ligt op een hoogte van 1485 meter. Het klimaat is hierdoor heerlijk koel. Dit, in combinatie met de fantastische uitzichten, zorgde er voor dat ongeveer 100 jaar geleden de Nederlandse elite uit Batavia hier graag vakantie vierde of de weekenden doorbracht.
Het Puncak Pass resort is het oudste resort in het gebied van Cianjur-Cipanas.
In 1933 begon Mw Coelijn hier een restaurant met de naam “Poentjak-pas”.
In 1936 werd een bungalowbedrijf toegevoegd zodat men ook kon blijven overnachten. De huisjes werden gebouwd naar het voorbeeld van Zwitserse houten chalets. Door het gebruik van hout had men het gevoel echt buiten te zijn.
Rond 1948 werd de naam veranderd in “Wapen van Zeeland”. Mw van Schaik werd nu uitbaatster. Read more >>
Rond 1860 was Bandung nog een kleine plaats. Er waren maar een paar stenen gebouwen. De meeste huizen waren gebouwd van hout of bamboe. Er waren drie winkels. Een van deze winkels was de kruidenierszaak van Loheijde gevestigd aan de Tamblongweg, een zijweg van de Grote Postweg (nu Jl. Asia Afrika). Loheijde was geboren in Duitsland en naar Nederlands-Indië geëmigreerd. Hij had zijn winkel sinds 1862. Planters en hun personeel uit de theeplantages rond Bandung kwamen graag naar Bandung om inkopen te doen. Voor de mensen die van ver kwamen was er ook een mogelijkheid bij de winkel te overnachten. Het was een eenvoudig houten gebouw. Read more >>
Het Savoy Homann hotel bestaat al sinds het einde van de 20ste eeuw en was geliefd vanwege de heerlijke rijsttafel van mw, Homann. Mensen kwamen van verre om hier te eten en te overnachten. Het hotel ligt aan de oude Postweg. (Nu is dit de Jalan Asia Afrika.)
De weduwe Jacoba van Gent-van Hogezand was in 1862 een pension in Bandung begonnen.
Ze ontmoette de Duitse immigrant August Heinrich Homann die een hotel had in Semarang en in 1874 trouwden ze. August verkocht zijn hotel in Semarang en samen gingen ze verder met het uitbaten van het pension in Bandung. Ze kregen samen een dochter: Louise. In 1889 verhuisden ze het pension, dat inmiddels een hotel was geworden, naar de huidige plek. De gasten waren erg te spreken over het nieuwe hotel.
Read more >>
Het hotel Mexolie in Kebumen heeft een bijzondere geschiedenis.
Dit hotel is gebouwd op de plek van de oude oliefabriek “NV Oliefabrieken Insulinde”. Dit bedrijf was meer dan 100 jaar geleden het grootste bedrijf dat oliefabrieken exploiteerde in Nederlands-Indië. NV Insulinde was opgericht in 1913 en was in verschillende steden op Java actief. In de fabrieken van NV Insulinde werd olie uit kopra (gedroogd vruchtvlees van de kokosnoot) gehaald.
In 1916 opende NV Insulinde een oliefabriek in Kebumen. In de krant werd vermeld dat dit zonder feestelijkheden gebeurde omdat daar de tijd niet naar was (waarschijnlijk vanwege de Eerste Wereldoorlog).
De fabriek bracht samen met een suikerfabriek en een aantal steenbakkerijen relatieve welvaart in Kebumen.
De eerste jaren liep de fabriek goed en werd er veel winst gemaakt. De boeren uit de omgeving verkochten hun kokosnoten graag aan de oliefabriek. In 1919 begon een andere onderneming vlakbij ook een oliefabriek. Het werd hierdoor moeilijk om aan genoeg kokosnoten te komen.
Read more >>
De Kedaton Ambarrukmo is gebouwd in 1857 door de sultan Hamengku Buwono VII. Het is oorspronkelijk gebouwd als “pesanggrahan”, een gastenverblijf met de naam Arjopurno. Arjopurno betekent “veilig”. Hier werden de gasten van de sultan ontvangen voordat ze officieel hun opwachting maakten in het sultanspaleis (de kraton).
In 1897 werd de pesanggrahan gerenoveerd door prins Mangkubumi op bevel van sultan Hamengkubuwono VII. De naam werd toen “Pesanggrahan Ambarrukmo”, wat “glorie” betekent. Toen de 7e sultant aftrad in begin 1921 werd dit zijn residentie tot hij eind 1921 stierf.
Het gebouw is een miniatuur van de kraton. In 1957 werd het moderne gedeelte van het hotel bijgebouwd en in 1966 ging het hotel open als eerste luxe hotel van Yogyakarta. In 1970 heeft prins Bernhard hier overnacht tijdens zijn bezoek aan Yogyakarta.
Je kan hier overnachten in luxe en de echte Javaanse gastvrijheid ervaren. Bedenk je dat de afgelopen 170 jaar op deze plek de belangrijke gasten van de Sultan gastvrij zijn ontvangen. Read more >>
Kwik Djoen Eng was een handelaar in specerijen en suiker die rond 1900 in Djokjakarta woonde. Zijn bijnaam was “Javaanse suikerkoning”. Hij was bestuurder bij de N.V. Kwik Hoo Tong Handelsmaatschappij. Deze handelsmaatschappij was rond 1860 begonnen met de huis-aan-huis verkoop van blikken drinkwater en was uitgegroeid tot een groot handelsimperium in onder meer suiker, thee en batik doeken. Kwik Djoen Eng die afkomstig was uit Formosa (Taiwan) deed veel voor de gemeenschap en is daarvoor gedecoreerd als ridder van Oranje Nassau.
In 1918 bouwde hij voor zichzelf in het centrum van Djokjakarta een prachtig huis in art deco-stijl met Javaans en Chinese elementen. Read more >>
De Losari koffieplantage ligt op een hoogte van 700 meter en is sinds 1928 in gebruik. De plantage is prachtig gelegen tussen vijf hoge bergen, te weten de Telomoyo, Andong, Sindoro, Merapi en Merbabu en is nu ook nog steeds in gebruik.
De eerste ondernemer was Gustav Van der Swan. Er is niet veel bekend over hem. Er wordt gezegd dat hij bekend stond als de man met twee vrouwen; een Nederlandse vrouw en een Indonesische vrouw. Na de oorlog zou hij met zijn Nederlandse vrouw naar Nederland zijn vertrokken, terwijl zijn Indonesische vrouw achterbleef. Read more >>
Midden in Solo bevindt zich een oud prinsenverblijf van de kraton. De zoon van Pakubuwono X, bekend onder de naam Haryo Kusumoyudho kreeg van zijn vader het paleis dat in 1909 was overgekocht van de Kraton Mangkunegaran.
Het paleis is toen gerestaureerd op basis van Nederlandse en Javaanse architectuur. In dit paleis hebben veel recepties, feesten en officiële ontvangsten plaatsgevonden.
Na de dood van de prins werd het paleis Ndalem Khusumoyudhan bewoond door zijn erfgenamen.
In 1961 werd het paleis verkocht en uiteindelijk werd het in 1977 geopend als hotel onder de naam “Kusuma Sahid Prince Hotel”.
Het hotel is van alle moderne gemakken voorzien, maar is ook nog duidelijk te herkennen als paleis. Al is het hotel al oud, met wat inlevingsvermogen lukt het zeker om je voor een nacht prins of prinses te voelen.
Hotel Tugu in Blitar is een mooi sfeervol hotel in het centrum van Blitar. Het gebouw is oud en klassiek. “Tugu” betekent “monument” en de hotels uit de Tugu-keten zijn zeker monumentaal en heerlijk om in te overnachten.
In oude reisgidsen wordt het hotel ongeveer 60 jaar geleden genoemd als hotel “Sri Lestari”. De weduwe van de heer Gan Kian Kie runde het hotel. Hotel “Sri Lestari” is waarschijnlijk begonnen door weduwe Gan Kian Kie in haar eigen huis nadat haar man was overleden.
Gan Kian Kie was voor de oorlog een goede tennisspeler. Hij was bekend binnen de Chinese gemeenschap en had voor de oorlog verschillende functies binnen de Chinese vereniging Chung Hsioh (later veranderde de naam in: Hsing Chung Hui) CHTH in Blitar. Deze vereniging was een gezelschapsvereniging voor de Chinese gemeenschap en steunde ook de leden die dit nodig hadden. Read more >>
In 1933 werd in Malang het nieuwe sociëteitsgebouw en vrijmetselaarsloge gebouwd in de “Nieuwe Bouwen” stijl. Kenmerkend voor deze stijl is de functionaliteit en het ontbreken van versieringen. De filosofie van deze stijl was het bouwen met “zuivere vormen”. De architect was Ir. W. Mulder. Read more >>
Het oudste hotel in Malang is het Pelangi Hotel. In 1860 bouwde de Nederlander Abraham Lapidoth dit hotel. Het had 50 kamers.
De naam van dit hotel is vele malen veranderd In 1870 veranderde de naam “Lapidoth Hotel” in “Hotel Malang” en vervolgens in “de Concurrent” in 1900 werd de naam van het hotel “Hotel Jensen”. Enkele jaren later werd het hotel verkocht en werden enkele gebouwen afgebroken. Read more >>
Dit hotel is tussen 1905 en 1918 ontworpen door de Nederlander Fritz Joseph Pinédo.
Pinédo werd in 1884 geboren in Haarlem. Rond 1905 vestigde hij zich in Nederlands Indië, waar hij ging werken als architect en als ambtenaar hij bij het waterbeheer. In zijn bouwwerken combineerde hij de Javaanse en Nederlandse bouwstijlen.
In de jaren dertig heeft hij een aantal jaren in Japan gewoond en vervolgens heeft hij zich na de oorlog in Brazilië gevestigd waar hij in overleed in 1976. Vanuit Brazilië bleef hij betrokkene bij Indonesië. In 1970 was hij nog betrokken bij het ontwerp van het hotel Kartika Chandra in Jakarta.
Met het Niagara hotel in Lawang heeft hij een heel bijzonder gebouw ontworpen.
Het Niagara hotel in Lawang stond vroeger bekend als “Het Hooge Huis”. Veel rijke inwoners van Surabaya lieten begin 20ste eeuw een villa bouwen in Lawang. In Lawang was het koeler en rustiger dan in de stad. De ene villa werd nog luxer en groter dan de andere. Tussen al deze luxe villa’s, die al de nodig aandacht kregen, was het Hooge Huis extra bijzonder. Het gebouw was maar liefst 35 meter hoog. Het was lange tijd het hoogste gebouw op Java. Direct na de bouw was het huis al een legende en vele verhalen en geruchten deden snel de ronde.Read more >>
Aan het begin van de 20ste eeuw was er een grote behoefte aan een goed hotel in Soerabaja. De planters en ander gasten die voor de handel in Soerabaja moesten zijn moesten overnachten in “bedompte hotelkamertjes met rood plavuizen vloeren en zwart berookte zolderingen.” (zo werd dit beschreven in de krant in 1950). Er was een grote behoefte aan een luxe hotel in de stad.
De planters wisten de heer Sarkies, die toen nog een drankwinkel had, te overtuigen een hotel te bouwen. Ze hadden een goede reden hem hiervoor te vragen: De heer Sarkies was afkomstig uit een bekende familie in het hotelwezen. Zijn vader en ooms beheerden luxe hotels in Birma, Maleisië en Singapore. Hij was van Armeense afkomst en woonde sinds jonge leeftijd in Nederlands-Indië. Read more >>
Het Inna Bali Hotel is het eerste en oudste hotel op Bali. De bouw begon in 1926 en het hotel opende rond het jaar 1927. De eerste eigenaar was een Nederlandse cruise line, de Koninklijke Paketvaartmaatschappij. Het hotel kreeg de naam Bali-hotel.
In 1956 is het hotel verkocht aan het toeristenbureau Nitour en werd de naam van het hotel veranderd in Nitour. Later werd dit het Inna Bali Hotel.
Veel bekende mensen hebben in dit hotel overnacht waaronder Queen Elizabeth, Gandhi, Charlie Chaplin en Soekarno. Aan de oostzijde van het hotel, in kamersuite nr. 77, heeft de 1e president van de Republiek Indonesië, Ir Soekarno overnacht. Kamer nummer 77 is ook gebruikt voor de andere beroemde gasten. Read more >>
Hotel Tjampuhan & Spa in Ubud is het op twee na oudste hotel op Bali. Het bestaat al sinds 1928 als een koninklijk gasthuis. Het hotel lag op het land dat toebehoorde aan de koninklijke familie van Puri Ubud. Al voordat Bali door toeristen werd ontdekt werden hier gasten ontvangen. Een van deze gasten was de Duitse kunstenaar Walter Spies.
Walter Spies verbleef tussen 1927 en 1940 op Bali en heeft veel gedaan voor de Balinese kunstwereld.
In 1940 is hij vanwege zijn nationaliteit als Duitser gevangen gezet door het Nederlandse overheid en na 20 maanden gevangenschap is hij per schip gedeporteerd uit Nederlands Indië. Het schip is geraakt door een Japanse torpedo en Walter Spies is verdronken. Hij was toen 47 jaar oud. In Ubud is er een gedenkteken voor hem opgericht. Read more >>
Mevrouw Jacoba Homann-van Hogezand
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het hotel in gebruik bij het Japanse leger. Na de Tweede Wereldoorlog werd het hotel gebruikt door het Rode Kruis.
De heer Liem Sian Joe was een Chinese handelaar en de directeur van de NV “Handelsmaatschappij San Liem”. Hij was rijk geworden met de handel in hout en rubber.
De Soesoehoenan van Solo, zijn echtgenote, zes bijvrouwen en een gevolg, bestaande uit 25 personen, bracht in 1924 een bezoek aan Lawang.
