Aan het begin van de 20ste eeuw was er een grote behoefte aan een goed hotel in Soerabaja. De planters en ander gasten die voor de handel in Soerabaja moesten zijn moesten overnachten in “bedompte hotelkamertjes met rood plavuizen vloeren en zwart berookte zolderingen.” (zo werd dit beschreven in de krant in 1950). Er was een grote behoefte aan een luxe hotel in de stad.
De planters wisten de heer Sarkies, die toen nog een drankwinkel had, te overtuigen een hotel te bouwen. Ze hadden een goede reden hem hiervoor te vragen: De heer Sarkies was afkomstig uit een bekende familie in het hotelwezen. Zijn vader en ooms beheerden luxe hotels in Birma, Maleisië en Singapore. Hij was van Armeense afkomst en woonde sinds jonge leeftijd in Nederlands-Indië. Read more >>
Aanvankelijk was het moeilijk de financiering rond te krijgen, maar in 1910 werden twee villa’s gekocht (één van een advocaat, de ander van een dokter) en begon de bouw van het Oranje hotel.
bron: Delpher.nl
De begroting werd op 300.000 gulden gesteld. De architect was de heer G. Nijssen.
De zoon van de heer Sarkies, die toen 7 jaar oud was, mocht de eerste steen leggen. Hij mocht een opgerolde beschreven oorkonde in een busje in de muur metselen. Waarschijnlijk bevindt dit busje zich nog altijd in een van de muren.
In 1911 ging het hotel open. Het werd geopend door de resident. Er waren toen 80 kamers. (40 boven en 40 beneden). Door de suikerhandel, die vooral plaatsvond via de haven van Soerabaja, bleven planters vaak overnachten in Soerabaja en werd dit het favoriete plantershotel. Vaak vonden hier plantersvergaderingen of het “suikercongres” plaats. Het was een luxe hotel voor de rijke bovenlaag in Nederlands-Indië.
Reizigers op zoek naar luxe
bron: booking.com
In 1920 werd het hotel verkocht aan de heer Gani Ahmad, maar de heer Sarkies bleef als pachter de scepter zwaaien.
Het hotel was niet alleen een zakenhotel, maar probeerde ook een goede sfeer te creëren voor vakantiegangers en mensen die er een weekendje op uit trokken. Uit een “circulaire” uit 1920 blijkt dat het hotel hier goed in slaagde. Men vond het erg gezellig in het hotel. Zó gezellig dat de leiding van het hotel het nodig vond om in de krant aan te kondigen dat men niet onbeperkt kon natafelen. Er werd een eindtijd ingesteld voor het ontbijt, de lunch en het avondeten.
In 1924 werd er reclame gemaakt voor een speciaal “candle light dinner”.
Het werd het beste hotel in de verre omgeving en ook reisbureaus sloten contracten voor overnachtingen. Toeristen op grote schepen (soms met 2000 toeristen tegelijk) de haven binnen voeren, brachten nog meer levendigheid en klandizie. In 1928 werd het hotel daarom uitgebreid en in 1933/1934 werd de lobby verbouwd.
Beroemde gasten
bron: booking.com
Het hotel heeft veel beroemde gasten gekend. De keizerin van Siam is hier, toen ze ziek werd tijdens haar verblijf in Soerabaja, verzorgd. Verder hebben hier de Belgische kroonprins ,Charlie Chaplin, de Sultan van Yogyakarta, generaal Booth van het Leger de Heils overnacht. Ook de Soesoehoenan van Solo verbleef graag in het Oranjehotel. In 1950 was het Amerikaanse consulaat in het hotel gevestigd.
In 1941 overleed de heer Sarkies op 77 jarige leeftijd. Hij ligt begraven op de begraafplaats Kembang Kuning. Zijn zoon (die advocaat was) nam het hotel van hem over. Na de oorlog heeft het hotel tot 1969 nog “Lucas Martin Sarkies hotel” geheten. Daarna kreeg het hotel een nieuwe eigenaar en een nieuwe naam: Het hotel heet nu Majapahit hotel.
Geschiedenis geschreven
Het hotel komt voor in alle geschiedenisboeken op de Indonesische scholen. Tijdens de Japanse bezetting werd het hotel het hoofdkwartier van de Japanse troepen en na de capitulatie werd de Nederlandse vlag hier weer gehesen. In september 1945 werd de onderste blauwe strook van de Nederlandse vlag eraf gescheurd en veranderde de Nederlandse vlag in de Indonesische vlag.
Volledig gerenoveerd
In 1993 is het volledig gerenoveerd en van alle moderne luxe voorzien.
In het hotel kan je heerlijk eten en rondkijken en genieten van alle luxe.
