Liem Sian Joe House Malang, 1922 “Hotel Niagara” (bron: Imam Santoso Chue via Wikimedia Commons)
Dit hotel is tussen 1905 en 1918 ontworpen door de Nederlander Fritz Joseph Pinédo.
Pinédo werd in 1884 geboren in Haarlem. Rond 1905 vestigde hij zich in Nederlands Indië, waar hij ging werken als architect en als ambtenaar hij bij het waterbeheer. In zijn bouwwerken combineerde hij de Javaanse en Nederlandse bouwstijlen.
In de jaren dertig heeft hij een aantal jaren in Japan gewoond en vervolgens heeft hij zich na de oorlog in Brazilië gevestigd waar hij in overleed in 1976. Vanuit Brazilië bleef hij betrokkene bij Indonesië. In 1970 was hij nog betrokken bij het ontwerp van het hotel Kartika Chandra in Jakarta.
Met het Niagara hotel in Lawang heeft hij een heel bijzonder gebouw ontworpen.
Het Hooge huis
Het Niagara hotel in Lawang stond vroeger bekend als “Het Hooge Huis”. Veel rijke inwoners van Surabaya lieten begin 20ste eeuw een villa bouwen in Lawang. In Lawang was het koeler en rustiger dan in de stad. De ene villa werd nog luxer en groter dan de andere. Tussen al deze luxe villa’s, die al de nodig aandacht kregen, was het Hooge Huis extra bijzonder. Het gebouw was maar liefst 35 meter hoog. Het was lange tijd het hoogste gebouw op Java. Direct na de bouw was het huis al een legende en vele verhalen en geruchten deden snel de ronde.Read more >>
bron: delpher.com
Geïnspireerd door wolkenkrabbers
Er wordt gezegd dat de heer Liem, die opdracht gaf tot de bouw, eerder in Amerika was geweest in verband met de houthandel en daar enorm onder de indruk was van de wolkenkrabbers die daar verrezen. Hij vond het fascinerend om in deze pas gebouwde wolkenkrabbers met de lift op en neer te gaan en besloot daarom dat hij wilde wonen in een hoog gebouw met een lift. In Nederlands Indië waren er nauwelijks hoge gebouwen en al helemaal geen gebouwen met een lift. Met het “Hooge Huis” bouwde de heer Liem zijn droomhuis en realiseerde hij het eerste gebouw in Nederlands Indië met een lift.
De eerste lift in Indonesië
Het verhaal ging dat hij eerst een lift aanschafte en hier vervolgens een huis omheen liet bouwen. Of we dit letterlijk moeten nemen is de vraag, maar de lift nam zeker een centrale plaats in, in het huis. Het was een houten lift die gemaakt was in Zweden.
De heer Liem Sian Joe was een Chinese handelaar en de directeur van de NV “Handelsmaatschappij San Liem”. Hij was rijk geworden met de handel in hout en rubber.
Hij liet zijn initialen LSJ (Liem Sian Joe) graveren in elk raam van zijn “Hooge Huis”.
Het huis was rond 1918 af. De één vond het huis decadent en veel te hoog, de ander keek met veel bewondering naar alle luxe. De lift was natuurlijk het onderwerp van vele gesprekken.
Er wordt gezegd dat de heer Liem zelf nooit in het huis heeft gewoond. Ook zijn er geruchten dat hij kort nadat hij het huis heeft betrokken op de vijfde etage is overleden.
Uit de overlijdensadvertentie blijkt dat het gezin in Soerabaia woonde toen de heer Liem in 1919 op 51 jarige leeftijd overleed. Helaas heeft hij dus niet van zijn droomhuis kunnen genieten.
Het bezoek van de landvoogd in 1922 (bron: delpher.nl)
Na zijn overlijden heeft zijn familie nog wel in de weekenden en vakantie gebruik gemaakt van het huis, maar zij hebben er nooit permanent gewoond.
Soms werd het huis voor kortere periodes verhuurd aan mensen die in het weekend de stad wilden ontvluchten en graag hun tijd doorbrachten in dit unieke gebouw. Het bleef een echte bezienswaardigheid.
Het huis trok ook de belangstelling van veel belangrijke personen, zoals de landvoogd (die een bezoek bracht in 1922) en de Soenan van Solo (die in 1924 de lift kwam bewonderen).
bron: booking.com
De Soenan te Lawang
De Soesoehoenan van Solo, zijn echtgenote, zes bijvrouwen en een gevolg, bestaande uit 25 personen, bracht in 1924 een bezoek aan Lawang.
Omstreeks 10 uur arriveerden de hoge gasten in Lawang in zes auto’s. Zij reden direct door naar het “Hooge Huis” met de vijf verdiepingen. De krant schrijft hier in 1924 over:
“Alles was hier zoveel mogelijk voor de komst van het gezelschap in gereedheid gebracht. De tocht ging direct naar een der verdiepingen, waar gepauzeerd werd. Evenals de voortbrengselen der nieuwe techniek steeds de verwondering gaande maken van degene, die er voor het eerst mee kennis maakt, evenzo verging het dit gezelschap bij het aanschouwen van de lift.
De Soenan informeerde zeer belangstellend naar verschillende bijzonderheden en vond er een waar genoegen in, iedereen proef te laten nemen met de lift, bediend door een nieuw model liftboy, gestoken in een zwart pak, dat het midden hield tussen een rok en een geklede jas. Hij deed echter trouw zijn plicht en stond aan niet meer dan drie personen toe, tegelijk in het wonderlijke toestel plaats te nemen.
Bij iedere terugreis der dames werd door den Soesoehoenan zeer belangstellend geïnformeerd, of het een aangenaam gevoel gaf, met evenveel verzekeringen, dat het prettiger was, dan in een auto. Het was werkelijk een amusement en nadat ieder het eens beproefd had, kon de Soenan er eindelijk toe besluiten het waagstuk zélf eens te ondernemen. Vergezeld van zijn echtgenote werd de geheimzinnige tocht aanvaard en daarna kondigde een blij geroep aan, dat de vijfde verdieping bereikt was.”
(bron: delpher.nl)
Oranjefeest in 1939 (bron:delpher.nl)
Ook het bestuur huurde het huis soms voor festiviteiten. In 1939 werd het Oranjefeest ter ere van de geboorte van prinses Irene hier gehouden.
Hotel
Pas in 1964 werd het Hooge Huis een hotel. Voor de oorlog waren er verschillende hotels in Lawang. De bekendste waren hotel ‘Dennenheuvel’ (later “Bloemhove”) die ook een Chinese eigenaar had en hotel “Het Witte Huis”. Bij hotel Dennenoord hoort een mythe over een Nederlandse vrouw die door zelfmoord om het leven kwam (dit was in 1929) en soms nog te zien zou zijn. In de verhalen worden de hotels soms verward en wordt de mythe ten onrechte verteld over hotel Niagara.
bron: booking.com
Het Hooge Huis bleef in bezit van de familie Liem en stond bekend als het “Hooge Huis” of het “Hooge Chinese huis” in Lawang,
De erfgenaam van de familie Liem Sian Joe verkocht de villa in 1960 aan een zakenman uit Surabaya genaamd Ong Kie Tjay. Zijn zoon, Ongko Budiharto, is nog steeds de trotse eigenaar en algemeen directeur van Hotel Niagara.
Het hotel heeft nog veel oude elementen. De sfeer is heel bijzonder en klassiek met prachtige ornamenten. Lijkt het je leuk in dit bijzondere hotel te overnachten?
De heer Liem Sian Joe was een Chinese handelaar en de directeur van de NV “Handelsmaatschappij San Liem”. Hij was rijk geworden met de handel in hout en rubber.
De Soesoehoenan van Solo, zijn echtgenote, zes bijvrouwen en een gevolg, bestaande uit 25 personen, bracht in 1924 een bezoek aan Lawang.
