BANDUNG
Grand hotel Preanger ✅
De kruidenierswinkel 1862-1887
Rond 1860 was Bandung nog een kleine plaats. Er waren maar een paar stenen gebouwen. De meeste huizen waren gebouwd van hout of bamboe. Er waren drie winkels. Een van deze winkels was de kruidenierszaak van Loheijde gevestigd aan de Tamblongweg, een zijweg van de Grote Postweg (nu Jl. Asia Afrika). Loheijde was geboren in Duitsland en naar Nederlands-Indië geëmigreerd. Hij had zijn winkel sinds 1862. Planters en hun personeel uit de theeplantages rond Bandung kwamen graag naar Bandung om inkopen te doen. Voor de mensen die van ver kwamen was er ook een mogelijkheid bij de winkel te overnachten. Het was een eenvoudig houten gebouw. Read more >>
Toen de heer Thiem, ook een Duitse immigrant, rond 1875, na het overlijden van de heer Loheijde de zaak overnam, brak hij het houten gebouw af en bouwde hij een nieuwe winkel met logement van steen. Rond 1880 begon Bandung te groeien en toen Bandung een treinverbinding kreeg met Batavia (Jakarta) werd Bandung al heel snel groter en groter. Vanuit de omliggende plantages kwamen de planters en hun personeel nog steeds graag naar Bandung voor de weekenden. De planters verdienden goed en zochten steeds meer luxe. In 1887 werd de komst van het Preanger hotel in de krant aangekondigd (zie het bericht hieronder). De naam Preanger is afgeleid van het woord “Parahyangan” een nabij gelegen gebergte. Het betekent “de woonplaats van de goden”. Hoewel de officiële naam toen al “Preanger” was, noemde de meeste mensen het hotel “Thiem”. Door de treinverbinding zijn er niet alleen meer klanten gekomen, maar is de concurrentie ook gegroeid. De heer Thiem redt het niet met alleen de winkel en het bescheiden logement. Zijn inkomsten dalen. Om tegemoet te komen aan de vraag naar luxe overnachtingsmogelijkheden en om zijn hoofd boven water te houden, besluit de heer Thiem zijn eigen woonhuis te verbouwen tot hotel. Hij slaagt hier goed in. “Het was oorspronkelijk een der grootste, fraaiste en elegantst ingerichte woonhuizen van deze plaats en stelt zelfs de overdreven eischen van Indische mopperaars, zoowel wat comfort als tafel betreft in allen deele tevreden.” Tegenover hotel Thiem ligt het hotel Homann. Er is altijd sprake geweest van concurrentie tussen deze twee hotels. Nadat de heer Thiem zijn woonhuis tot hotel had gemaakt, zag de heer Homann zich genoodzaakt de inrichting van zijn hotel helemaal te vernieuwen om te kunnen concurreren met de heer Thiem. De zaken gingen goed. Bandung bruiste en de hotels zaten bijna altijd vol. Er werden veel bijeenkomsten en vergaderingen gehouden en ook de weekenduitjes van de planters uit de omgeving bleven populair. De heer Thiem stierf in 1901 en zijn echtgenote in 1904. Hun zoon is het helaas niet gelukt het bedrijf voort te zetten. In 1907 was hij op zoek naar een nieuwe hypotheek om zijn schulden te kunnen betalen. Hij klopte aan bij de bank en kreeg een hypotheek aangeboden. Omdat hij ook nog andere financieringsmogelijkheden wilde onderzoeken accepteerde hij het hypotheekaanbod niet direct. Toen hij uiteindelijk toch besloot de hypotheek af te sluiten, weigerde de bank plotseling. Hij kon geen hypotheek meer krijgen. De weigering van de bank kwam vlak voor de geplande openbare verkoop en omdat niemand had verwacht dat het succesvolle bedrijf van de familie Thiem geen hypotheek zou kunnen krijgen waren er geen serieuze bieders op de verkoop afgekomen. Het hotel is bij openbare verkoop toen verkocht voor 39.600 gulden. Dit was de helft van de werkelijke waarde. Er wordt gefluisterd dat dit doorgestoken kaart was en dat de nieuwe eigenaar connecties had bij de bank. Door het plotseling weigeren van de hypotheek kon het hotel voor deze veel te lage prijs gekocht kon worden. In 1925 -29 heeft architect ir. Wolff Schoemaker een nieuw hotel ontworpen en werd een geheel nieuw hotel gebouwd. Het oorspronkelijke gebouw werd afgebroken. Schoemaker ontwierp vele gehouwen in Bandung waaronder sociëteit Concordia (nu Gedung Merdeka). Hij was geboren in Nederlands-Indië en was van 1924 tot 1939 hoogleraar aan de Technische Hogeschool in Bandung. Bij de opening in 1929 werd het gebouw alsvolgt omschreven in de krant: “Het frontgebouw, bestaande uit parterre en twee verdiepingen, is voorzien van alle denkbare gemakken, die het verblijf in het hotel tot een genot maken. De kamers zijn ruim. licht en luchtig. Zij bestaan uit een portaal, waarop aan de eene zijde de badkamer (met douche en zitbad, voorzien van warm en koud water) en de W. C. uitkomt, een groot slaapvertrek en een voorgalerij. Deze kan aan de straatzijde afgesloten worden door groote schuiframen, zoodat men geen hinder van het straatrumoer ondervindt. In de deur, die op de gang uitkomt, is een brievenbus aangebracht, zoodat gebroken is met de ouderwetsche manier om de brieven, couranten enz, onder de deur door te schuiven. Een lift, een unicum in het hotelwezen in Indie, voert de gasten naar de verdiepingen. Een breede en gemakkelijke trap is aangebracht voor het naar boven brengen van koffers en andere bagage. Op iedere verdieping is een afgeschoten ruimte, waar de bedienden verblijven en waar de kasten staan voor liet opbergen van de hotel-benoodigdheden en waar ook een stopcontact voor een electrisch strijkijzer aangebracht is. Parterre vindt men de groote lobby, en aan de linkerzijde van den ingang de administratie: en de telephooncentrale. Hieronder en onder de parterre gelegen logeervertrekken bevindt zich een groote wijnkelder. Op zij van de lobby is een bar, waarvoor men, op hooge stoeltjes gezeten, een koelen dronk kan nuttigen.” In 1989 werd een moderne vleugel gebouwd aan de Jalan Tamblong. De straat waar het hotel vroeger is begonnen. (Deze straat is vernoemd naar de Chinese timmerman die hier ooit woonde). Er zijn nu twee vleugels: De Asia Afrika vleugel (gebouwd in 1929) en de Naripan vleugel (gebouwd in 1989). De twee vleugels komen samen bij de lobby van het hotel. Je kunt een deluxe kamer boeken in het hoogbouwgedeelte in de Naripan vleugel of een executive kamer in de historische vleugel. In de Asia Afrika vleugel is een klein museum ingericht met foto’s uit het verleden. Naast het museum is nog de oude bar, entree, receptie en lift aanwezig. Je kan hier goed overnachten. maar ook heerlijk lunchen in de oude art-deco stijl. Boek het Grand Hotel Preanger op booking.com>>>Van woonhuis tot hotel
In 1887 wordt over het nieuwe hotel van de heer Thiem geschreven:
Naast hotel Preanger bleef tot 1906 ook de winkel (toko Thiem) bestaan.
Een triest einde
Voor de inventaris werd nog 8000 gulden betaald. Direct na de veiling bood de nieuwe eigenaar het hotel aan voor 70.000 gulden. Deze prijs kreeg hij hier vrij snel voor van de heer Heijnneman. Zo werd de nieuwe eigenaar binnen een paar weken rijk en bleef de heer Thiem met lege handen en grote schulden achter.
De heer Heijnneman verkocht het hotel snel weer door aan de heer de Roever. De heer de Roever knapte het hotel nog hetzelfde jaar helemaal op. Later werd het hotel in een N.V. ondergebracht
Het nieuwe gebouw 1929
Soekarno studeerde aan deze Hogeschool en is door Schoemaker gevraagd hem te helpen bij het ontwerp. Er zijn art-deco elementen en Sundanese elementen in het hotel terug te vinden. Het nieuwe gebouw werd gebouwd in de toen populaire stijl “het Nieuwe Bouwen”. Deze stijl was functioneel, strak met veel beton en steen.
Modern en historisch gecombineerd